टाउको गुनाको कपाल, अनुहार गुनाको जुँगा !

हाम्रा पुर्खाले उखान त्यसै बनाएका होइन रहेछन । नपत्याये लौ पढनुस् नाम र काम अनुसारको उखान -

गिर्जाउ : गाई बुढो भयो भने भिर खोज्छ, मान्छे बुढो भये निउ खोज्छ !
पीके दाल : नाच्न नजान्ने आँगन टेडों !
शेरबादुर : कस्लाई के को धन्दा, कस्लाई के को धन्दा, घरज्वाइलाई खानकै धन्दा !
राम्चन्द्र बाजे : दुबै हातमा लड्डु !
किशुनजी : आफु त महादेव कस्ले देला वर !
ज्ञानेन्द्र : हिँङ नभये पनि हिँङ बाँधेको टालो !
बाम्देव : पाडा ब्याये पनि, पाडी ब्याये पनि बिगौती खान पाये पुग्यो !
पर्मानन्द : बोकाको मुखमा कुभिन्डो !
माकुने : अड्को फड्को तेलको धुप !
झल्नाथ : उल्फाको धन फुपुको स्राध्ध !
फोरम यादव : लात्तले हानेको कुकुर टांडमा !
खड्ग : ओलिको बोली बन्दुकको गोली !
गनगने : मेरो पालो कहिले आँउछ?
राम्बहादुर : तित्राको मुखै बैरी !
सुबथा : कुनिकेको को कुकुर घर न घाटको !
कट्वाल : घरतिर जाँदा बनतिर मुख, बनतिर जाँदा घरतिर मुख !
बाब्राम : गर्नेभन्ने कालु, मकै खाने भालु !
मोन्बैदे : बोल्योकी पोल्यो !
कमल्थापा : मरेको मान्छेलाई जुम्राले पनि छोड्छ !
पत्रकार महासंघ : भालुको मन खन्योउ माथि !
नेपाल प्रहरी : सबै काम छोडेर लुतोमा हात !
मानवधिकार आयोग : बाँदर्को पुच्छर लौरो न हथियार !
वाइस्याल : मेरो गोरुको बारै टक्का !
युथ्फोर्स : हाँसको चाल न बकुलाको चाल !
नाग्रीक समाज : हात्तीको देखाउने दाँत र चपाउने दाँत अर्कै हुन्छ !
कानुन : नेपालको कानुन दैब जानुन !
कर्मचारी : कुकुको पुच्छर बार्ह बर्ष ढुँग्रामा हाले पनि बाङगको बाङै !
विद्यार्थी : करायो करायो दक्छिणा हरायो !
पत्रकार : जता मल्को, उतै ढल्को !
न्यायालय : पुत्रो न पुत्री !
लोकतन्त्र : दशधार्नी अदुवा खायो तितो न टर्रो !
नेपाली जनता : झर्ला र खाँउला !